22.7.14

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (ΔΥΣΤΥΧΩΣ) Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ..


Από τότε που η ομάδα μας έπαιξε πρώτη φορά Α1 (στην οποία αγωνιζόταν ανελλιπώς μέχρι την αποφράδα Μεγάλη Τετάρτη του 2011, που ελπίζουμε να μην τα ξαναθυμηθούμε με τα διάφορα σενάρια για Ιλίσα, Δελημπαλταδάκηδες που κυκλοφόρησαν τελευταία) κανείς προπονητής δεν έκατσε τρίτη σερί χρονιά στον πάγκο μας .

To 1986/87, πρώτη χρονιά της Α1 ξεκινήσαμε με τον Μιχάλη Αναστασιάδη που έκατσε μόλις 4 ματς, συνέχισε ο Κώστας Αναστασάτος για άλλα 4 παιχνίδια και τελειώσαμε με τον Παγκόσμιο Γιώργο Αμερικάνο, τον οποίο άλλαξε η διοίκηση μέσα στο καλοκαίρι για να έρθει ο Βαγγέλης Νικητόπουλος . Ναι ήταν η χρονιά των 'Μοϊκανών' αλλά παρά την πετυχημένη σεζόν, ήρθε μετά ο Krešimir Ćosić, που λόγω των οικονομικών προβλημάτων αποχώρησε λιγο πριν το τέλος και τελειώσαμε με Νίκο Νεσιάδη στον πάγκο .

Το 1989/90, είχαμε τον Βαγγέλη Νικητόπουλο στην πρώτη μας χρονιά στο 'Γ.Μόσχος'. Το καλοκαίρι έφυγε για να ξαναέρθει ο Krešimir Ćosić . Ο Κρέζο έκατσε εκείνη τη σεζόν (5η θέση) αλλά και την επόμενη (4η - τελικός Κυπέλλου) αλλά έφυγε λίγο πριν την λήξη της σεζόν για να ξαναέρθει ο Βαγγέλης Νικητόπουλος, που ήταν στον πάγκο μας στο ΣΕΦ όπως και το 1988 .

Το 1992/93 ξεκίνησε με τον Μιχάλη Κυρίτση που έγινε παρελθόν μετά τον αποκλεισμό από Gravelines και ήρθε στη συνέχεια ο Richard Dukeshire, χωρίς να βγάλει τη σεζόν αφού την τελειώσαμε ξανά με υπηρεσιακό τον Νίκο Νεσιάδη . Το καλοκαίρι του 93 το 'τέρας της Βαρυπόμπης' που έλεγε κάποτε ο Δ έφερε τον Goran Miljkovic για προπονητή (παρέα με τους Cvetkovic-Miljkovic για παίκτες) - κανείς δεν πρόλαβε επίσημο παιχνίδι καθώς ανέλαβε τη διοίκηση ο Μάκης ο Ψωμιάδης και στον πάγκο ήρθε ο Steve Young (aka Γιατζόγλου). Στα μισά της σεζόν στον πάγκο μας ήρθε ο Απόστολος Κόντος και τερματίσαμε 8οι με το αξέχαστο ματς του White κόντρα στο Παγκράτι την τελευταία αγωνιστική.

Ο Vlado Djurovic ήρθε το καλοκαίρι του 1994, με Rolando Blackman (στη μέση της χρονιάς) και Mirko Milisevic, έμεινε και την επόμενη χρονιά -1η της διοίκησης Φιλίππου- αλλά είδε την έξοδο μετά τα Χριστούγεννα και τα ανεπιτυχή αποτελέσματα στο πρωτάθλημα. Έμεινε για λίγο στον πάγκο ο Νεσιάδης και τελειώσαμε τη σεζόν με Slobodan Subodic (και είχαμε και την πρώτη μας παρουσία σε F4 κυπέλλου).

Το καλοκαίρι του 1996 ήρθε ο Γιάννης Ιωαννίδης, μας πήγε στον τελικό της Α1 την πρώτη χρονιά και στη 2η ήττα μας σε ημιτελικό F4 κυπέλλου, ενώ το 1997/98 νικήσαμε σε δυο ημιτελικούς F4 τόσο στο Αλεξάνδρειο για το Κύπελλο όσο και στη Βαρκελώνη για την Ευρωλίγκα, αλλά χάσαμε και στους δυο μένοντας χωρίς τρόπαιο. 

Το καλοκαίρι του 98 ο Ιωαννίδης ήταν παρελθόν και ανέλαβε ο Γιώργος Καλαφατάκης . Η ομάδα ξεκίνησε καλά με πρόκριση ξανά στο F4 και 9 νίκες σε Ελλάδα-Ευρώπη αλλά μετά την αποχώρηση/αντικατάσταση του Ruben Paterson η ομάδα έπεσε στη μετριότητα και ο Καλαφατάκης είδε την έξοδο. Στον πάγκο για μερικά ματς υπηρεσιακός ο Φώτης Κατσικάρης και τελειώσαμε τη σεζόν με Κώστα Πολίτη στον πάγκο, που πήγε την ομάδα για 2η σερί χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου (όπου χάσαμε ξανά).

Καλοκαίρι του 1999 ήρθε ο Dušan Ivković . Την πρώτη χρονιά του πήραμε το Κύπελλο στην Πυλαία σπάζοντας μια στείρα περίοδο 19 χρόνων και μια βδομάδα μετά και το Saporta στη Λωζάννη επιστρέφοντας στα ευρωπαικά τρόπαια  μετά 32 χρόνια. Την επόμενη χρονιά ξαναπήραμε το Κύπελλο, ενώ στην Ευρώπη φτάσαμε στα ημιτελικά κόντρα στην Tau . Στο πρωτάθλημα μείναμε 4οι και τις δυο χρονιές και το καλοκαίρι του 2001 ο Duda ήταν κι αυτός παρελθόν.

Ήρθε στον πάγκο ο Dragan Sakota, που δε συνέχισε τις τόσο καλές μας πορείες στο Κύπελλο ή την Ευρώπη, όμως η ομάδα πήρε τρένο τη πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και με την απίστευτη ανατροπή στους τελικούς των playoff πήρε και το πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια. Την επόμενη χρονιά στα Λιόσια και τη Λαμία, η ομάδα έφτασε και πάλι στον τελικό της Α1 και αν δεν είχε διώξει η διοίκηση τον Κακιούζη τον Γενάρη, ή ήταν γερός ο Ντικούδης στους τελικούς η ιστορία ίσως ήταν διαφορετική . Και αυτός όμως είδε την πόρτα της εξόδου μετά τη διετία.

Ο Φώτης Κατσικάρης, που ήταν βοηθός τόσα χρόνια, έκατσε στον πάγκο μας το 2003/04. Η ομάδα την πρώτη χρονιά είχε μια αξιοπρεπή πορεία στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα με ανατροπή έφτασε στα ημιτελικά. Τη δεύτερη χρονιά χάθηκε η πρόκριση στα playoff της Ευρωλίγκας στο τελευταίο ματς στην Κωνσταντινούπολη, ενώ με ανατροπές έφτασε στον τελικό της Α1 για τελευταία μέχρι σήμερα φορά . Και αυτός όμως είδε την πόρτα της εξόδου μετά τις δυο full -και επιτυχημένες- σεζόν.
Στη θέση του ήρθε ο Λευτέρης Κακιούσης - η ομάδα ήταν μέτρια και η παρακμή & η πτώση είχαν ήδη αρχίσει. 7οι στο πρωτάθλημα και με 13-15 ρεκόρ σεζόν, ενώ στην Ευρωλίγκα ήμασταν σάκος του μποξ.

Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής ξεκίνησε στον πάγκο μας το 2006/07 αλλά όταν αρχίσαμε να βλέπουμε τον υποβιβασμό φάτσα-κάρτα ανέλαβε ο Σούλης Μαρκόπουλος και σωθήκαμε σχετικά νωρίς ενώ διεκδικήσαμε και πλειοφ.

Ο Άγγελος Κορωνιός ξεκίνησε τη σεζόν με τον Δρόσο στη διοίκηση αλλά μετά το πρώτο ματς και την ήττα στο Αιγάλεω, έκατσε για λίγο υπηρεσιακός ο Δημήτρης Πρίφτης για να έρθει στη συνέχεια ο Σολεαποκλεισμένος Βαγγέλης Αγγέλου. Η ομαδα τερμάτισε στην 7η θέση .

Ο Κώστας Φλεβαράκης ήταν η επιλογή της διοίκησης Πρωτοδικείου από την Ερασιτεχνική το 2008 . Η ομάδα σώθηκε νωρίς, διεκδίκησε και την οκτάδα μέχρ το τέλος. Την επόμενη σεζόν κράτησε την ομάδα παρά την έλλειψη ξένων στην αρχή αλλά εξωθήθηκε στην παραίτηση μετά τις γιορτές. Έκατσε υπηρεσιακός σε ένα ματς (Πυλαία) ο Βαγγέλης Ζιάγκος, ήρθε ο Αργύρης Πεδουλάκης ο οποίος όμως μετά δυο ήττες ταπεινωτικές σε ΟΑΚΑ από ΠΑΟ και Ιλίσια από Ηλυσιακό είδε την έξοδο. Τη χρονιά τέλειωσε ο Μηνάς Γκέκος που κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα να σωθεί την τελευταία αγωνιστική . Ξεκίνησε και την επόμενη χρονιά στον πάγκο, αλλά παραιτήθηκε την 14η αγωνιστική μην αντέχοντας τα οικονομικά προβλήματα και τις αποχωρήσεις ξένων. Ο Άγγελος Κορωνιός ήταν αυτός που τέλειωσε τη σεζόν στον πάγκο μας και ήπιε το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού .

Το 2011/12 ξεκινήσαμε με Κώστα Οικονομάκη, άλλαξε μετά 3 ματς και ήρθε ο Δημήτρης Λιόγας που έκατσε 12 παιχνίδια, στη θέση του ήρθε ο Δημήτρης Παπανικολάου με δυο ήττες από Απόλλωνα στα Λιόσια και Αρκαδικό στην Τρίπολη που έβαλαν ταφόπλακα στις βλέψεις για άνοδο, μετά ήρθε ο Νίκος Καραγιάννης που ούτε αυτός στέριωσε για να τελειώσει τη σεζόν ο Δημήτρης Παπαδόπουλος .

Το 2012 το καλοκαίρι ανέλαβε ο Βαγγέλης Ζιάγκος, που οδήγησε την ομάδα σε δυο συνεχόμενες ανόδους, αλλά τώρα φαίνεται πως θα γίνει παρελθόν κι αυτός ...

1 σχόλιο:

jorge είπε...

Cvetkovic-Radovic ήρθαν με τον Milkovic και τελικά δεν έμειναν.
Ο (συμπατριώτης μου) Ζιάγκος υπάρχει περίπτωση να μείνει με το Γιαννάκη (αν ισχύουν αυτά που γράφονται)?