31.5.10

15 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΚΡΕΖΟ..


Την περασμένη βδομάδα (25/5) συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από το θάνατο του μοναδικού μέλους του Διεθνούς Basketball Hall of Fame -μάλιστα ήταν μόλις ο 3ος μη Αμερικανός που μπήκε στη λίστα- του μεγάλου Κρέζιμιρ Τσόσιτς. Ο Κροάτης γεννήθηκε στις 26/11/1948 στο Ζάγκρεμπ και η μπασκετική του αξία φάνηκε από νωρίς, μια που έπαιξε βασικός στην μεγάλη Ζαντάρ στις 28 Νοεμβρίου του 1964, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Φορώντας τη φανέλα της, ο Κρέζο κέρδισε το πρωτάθλημα της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας το 1965, 1967, 1968 σκοράροντας πολλές φορές ακόμα και 60 πόντους στους αγώνες. Οι δρόμοι του συναντήθηκαν από τότε για πρώτη φορά με την ΑΕΚ, αφού οι δυο ομάδες αναμετρήθηκαν στον Β όμιλο της προημιτελικής φάσης του Πρωταθλητριών και οι παίκτες μας είχαν κερδίσει τόσο εδώ με 76-71 όσο και στην Κροατία με 71-69.

Ο Τσόσιτς έφυγε το 1969 για τις ΗΠΑ, παίζοντας στο NCAA με το γνωστό κολλέγιο των Μορμόνων Brigham Young και ήταν ο πρώτος ξένος παίκτης που κέρδισε τον τίτλο του All American τόσο το 1972 όσο και το 1973. Μετά το τέλος της κολλεγιακής του καριέρας, αρνήθηκε πάρα πολλές επαγγελματικές προτάσεις και επέστρεψε στη Γιουγκοσλαβία. Μάλιστα την ίδια χρονιά η Ζαντάρ απειλήθηκε με υποβιβασμό, ο Κρέζο επέστρεψε στην ομάδα και μαζί με το γερόλυκο (36 χρονών τότε) Πίνι Τζέρτζια όχι μόνο έσωσαν την κατηγορία, αλλά κέρδισαν και το πρωτάθλημα, κάτι που επανέλαβαν το 1975. Την επόμενη χρονιά ο Κρέζο έφυγε και πάλι αναγκαστικά αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Ανέλαβε στη συνέχεια προπονητής στην Ιταλία με τη Μπρέστο και παράλληλα αγωνιζόταν με τη Ζαντάρ την οποία και πάλι έσωσε έτσι από τον υποβιβασμό.

Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν η ανεπανάληπτη ραβέρσα του. Μου έχει εντυπωθεί μια προσπάθειά του στο πάλαι-ποτέ 'Γιώργος Μόσχος' κατά τη διάρκεια προπόνησης της ομάδας, όταν ήταν στον πάγκο από την πλευρά της Καππαδοκίας μιλώντας με ένα δημοσιογράφο κι επειδή με την άκρη του ματιού του έβλεπε τους Γκέκο, Γιαννόπουλο, Παταβούκα, Κουντουράκη να χάνουν σερί τα τρίποντα από την άλλη μπασκέτα, ζήτησε τη μπάλα, την πήρε και την έστειλε άγγιχτη με ραβέρσα στη ρακέτα που είχαν χτίσει οι τότε παίκτες μας, χωρίς να σταματήσει να μιλάει ή να κουνηθεί από τη θέση του...

Σαν παίκτης της Γιουγκοσλαβίας κέρδισε 1 χρυσό σε Ολυμπιάδα (1980), 2 σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα (1970, 1978), 3 σε Πανευρωπαϊκά (1973, 1975, 1977) βοηθώντας τους πλάβι να αποκαθηλώσουν τη δυναστεία της ΕΣΣΔ και να φτιάξουν τη δική τους. Ακόμα πήρε ασημένιο σε 2 Ολυμπιάδες (1968, 1976), 2 Παγκόσμια πρωταθλήματα (1967, 1974), 3 σε Πανευρωπαϊκά (1969, 1971, 1981 στο κύκνειο άσμα του με το εθνόσημο) κι ένα χάλκινο στο ευρωπαϊκο του 1979.

Το 1986 οδήγησε την Γιουγκοσλαβία σαν προπονητής στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας, βάζοντας στην ομάδα τους πιτσιρικάδες Ντίβατς, Κούκοτς κλπ στους οποίους στηρίχθηκε η δυναστεία των πλάβι τα επόμενα χρόνια. Στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, ηταν και πάλι στον πάγκο της Εθνικής που όπως όλοι θυμόμαστε πήρε την 3η θέση χάνοντας στον ημιτελικό από την Ελλάδα.

Το 1987/88 ήταν στη Βίρτους, τότε Dietor, Μπολόνια και το καλοκαίρι του '88 ήρθε στην ΑΕΚ αποδεχόμενος την πρόταση του Μάκη Ψωμιάδη. Εφυγε πριν να λήξει η χρονιά, προλαβαίνοντας να μας χαρίσει τις αξέχαστες βραδιές του Κυπελλούχων στο ΣΕΦ αλλά και κόντρα στον παντοδύναμο τότε ΠΑΟΚ στο κλειστό του Ιωνικού, αφού η ομάδα είχε βαρέσει διάλυση με τα φέσια που άφησε η διοίκηση και επέστρεψε στην Ζαντάρ όπου έμεινε για την επόμενη χρονιά.


Το 1990/91 επέστρεψε στα μέρη μας και έμεινε για δυο σερί χρονιές, χτίζοντας μια ομάδα που μπορούσε να κερδίσει (αλλά και να χάσει) από κάθε αντίπαλο – σημαντικότερες στιγμές οι νίκες κόντρα στον Άρη με τις οποίες ξεκίνησε άλλωστε και η γνωστή παράδοση, η νίκη με τη Σκαβολίνι του Όσκαρ Σμιτ, η πορεία στο Κόρατς τη 2η χρονιά, η πρόκριση στον τελικό – στον οποίο όμως δεν ήταν παρών αφού έφυγε και πάλι απλήρωτος... Κι ας μη λησμονούμε πως είχε φέρει Τάρλατς και Μποντίρογκα στο Μόσχος να κάνουν προπονήσεις, αλλά δε φόρεσαν ποτέ τα κιτρινόμαυρα μια που δεν είχαμε λεφτά... Συνολικά έκατσε στον πάγκο μας σε 78 παιχνίδια, έχοντας απόλυτα μοιρασμένα αποτελέσματα (39-39)


Kι ένα βίντεο από το ματς με τη Bayreuth το 1989 για το Κυπελλούχων

27.5.10

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Ο KURT RAMBIS


O καλύτερος Αμερικανός που φόρεσε τη φανέλα μας (το μακρινό 1981 συμβάλλοντας τα μέγιστα στην κατάκτηση του Κυπέλλου στη Γλυφάδα), ο Kurt Rambis που σήμερα είναι προπονητής στους Minnesota Timperwolves (μόλις 15-67 είχαν φέτος), αναμένεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα στα πλαίσια ευρωπαϊκής τουρνέ για να δει τους Ricky Rubio, Nikola Pekovic & Darko Milicic . Στο ΟΑΚΑ ή πριν/μετά αναμένεται να συναντηθεί και με τον Μηνά Γκέκο, με τον οποίο υπήρξαν συμπαίκτες - ενώ είχαν διατηρήσει και επαφές .. άλλωστε όταν το 1986 ο Μηνάς πήγε στις ΗΠΑ για εγχείρηση λόγω τραυματισμού (που ήταν ένας από τους λόγους που οδηγηθήκαμε τότε στα μπαράζ) είχε φιλοξενηθεί αν θυμάμαι καλά από τον Kurt .

Και μια φωτό από τον τελικό του '81


κι ένα βιντεάκι από τα χρόνια που έπαιζε στους Lakers μαζεύοντας δαχτυλίδια πρωταθλητή

26.5.10

ΚΟΖΩΝΟΛΟΓΙΑ & ΠΑΛΙ

Αφιέρωμα (δισέλιδο) στην Κοζωνολογία και στα διοικητικά σενάρια για την επόμενη μέρα, είχε το All Star Basket, τεύχος 216 (19/5)


21.5.10

ΠΑΛΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ...


Για δεύτερη φορά φέτος, είχαμε διάρρηξη στο κλειστό του Ελληνικού....
Πριν το ματς με το Μαρούσι στον Άγιο Θωμά είχαν κάνει 'φτερά' τα δελτία και έγινε αγώνας δρόμου για να μπορέσουμε να παίξουμε κανονικά και να μη μηδενιστούμε..
Τώρα σειρά είχε το φυσικοθεραπευτήριο από το οποίο αφαιρέθηκαν διάφορα πράγματα αξίας ..

12.5.10

ΤΑΜΠΛΩ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ & ΑΛΛΑ

Εκτενής η κιτρινόμαυρη αναφορά στο τεύχος 214 (5 Μάη) του All Star Basket

Αρχικά δηλώσεις του Θανάση Παπαχατζή που δήλωσε "Αν ξέραμε τι προβλήματα είχαμε να αντιμετωπίσουμε, ίσως να μην αναλαμβάναμε την ομάδα".

Στη συνέχεια υπάρχει δημοσίευμα για προσέγγιση του προέδρου του Παγκρατίου Γιώργου Μουζούκη από την πλευρά Καραμανλή για να μπει στη διοίκηση

Σχόλια για το ταμπλώ που έσπασε, αλλά και για τον κόσμο που ήταν ουσιαστικά απών στο κρίσιμο ματς με τον Ηλυσιακό .

κι άλλη μια αναφορά στο θέμα του ταμπλώ (κι όχι μόνο) από την κουρούνα

9.5.10

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ...



Όποτε φτάνουμε στα final4, η παραχάραξη της ιστορίας και η αποσιώπηση της παρουσίας της Α.Ε.Κ. στο Final4 του 66 και στα ημιτελικά του 2001, είναι μόνιμη κατάσταση...

Yπενθυμίζω προηγούμενα post μου στο θέμα..

FINAL FOUR MADRID 2008

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ FINAL4

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ALLSTARBASKET

ΑΛΛΟ ΕΝΑ UNFAIR ΑΠΟ ΤΟ ALLSTARBASKET

Φέτος είχαμε ακόμα περισσότερη κακοποίηση της αλήθειας, καθώς στο All Star Basket (τεύχος 214) όχι μόνο δεν υπάρχει ως συνήθως το Final4 του 66 στη Bologna ή οι ημιτελικοί με την Tau (αν και για εκείνη τη χρονιά βάζουν μέσα τους 4 της Suproleague και τους 2 της Euroleague στη λίστα της ... Euroleague) αλλά ούτε η παρουσία μας στον τελικό του 1998 στη Βαρκελώνη ..

Παραθέτω και τους σχετικούς πίνακες :

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η Α.Ε.Κ. ΡΕ ΜΟΡΤΕΣ ??

Και το final-4 του 98 για την Α.Ε.Κ. υπάρχει μόνο στο παλμαρέ του Ιωαννίδη ..
ΕΛΕΟΣ !!!

ΤΑ ΜΠΑΡΑΖ ΤΟΥ 1986


Στο τεύχος 213 (28/4) του All Star Basket υπήρχε 3σέλιδο αφιέρωμα στα μπαράζ του 1986, μέσα από τα οποία καταφέραμε να παραμείνουμε στα μεγάλα σαλόνια.



Απαραίτητες διευκρινήσεις.
Στην τρίτη σελίδα στη φωτογραφία δεν είναι φυσικά κανένας 'Βασιλειάδης της ΑΕΚ' αλλά ο Γιώργος Αγιασωτέλης .
Επίσης στο ματς με τον Ηλυσιακό, οι αναγραφόμενοι πόντοι μας βγάζουν άθροισμα 69.
Το σωστό είναι (από τα αρχεία της HDMS Data): Αγιασωτέλης 6, Αποστολίδης 5, Γκέκος 27, Κόντος 23, Παταβούκας 6, Σκουρτόπουλος, Φώτσης 6.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΝΤΕΡΜΠΥ

Στο All Star Basket -213 (28/4), η στήλη "Αγώνες που πέρασαν στην ιστορία" ασχολείται με το πρώτο ντέρμπυ ΑΕΚ-ΠΑΟ την πρώτη χρονιά της Α' Εθνικής, την 1η Απριλίου 1964 .

KOZONIS, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ & ΑΛΛΑ

Στο All Star Basket 212 (21/4) υπήρχε το παρακάτω δημοσίευμα περί του σκοπού της επίσκεψης Καραμανλή στον Bob Kozonis

η οποία συνεχίστηκε και την επόμενη εβδομάδα (213, 28/4)


ενώ στην Κουρούνα (τ.213) υπάρχει αναφορά για τον Francis και το συμβόλαιό του..

ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

Στο τεύχος 212- 21 Απρίλη, το ALL STAR BASKET στη στήλη 'ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ' είχε αφιέρωμα στον ΠΕΤΡΟ ΠΕΤΡΑΚΗ μέλος της θρυλικής ομάδας του '68.

7.5.10

ΤΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ..

Από sportnet.gr

Εφ’ όλης της ύλης μίλησε ο Μηνάς Γκέκος σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Ελληνικό, όπου αναφέρθηκε σε όσα έγιναν μέσα στην χρονιά, αλλά μίλησε και για το μέλλον, ξεκαθαρίζοντας ότι επιθυμεί να συνεχίσει να κάθεται στον πάγκο της ΑΕΚ.


Για την πρόσληψη του και για ότι παρέλαβε υποστήριξε: «Όταν μίλησα με τον πρόεδρο κ. Καραμανλή, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν λειτούργησα με την λογική, αλλά με το συναίσθημα. Το είχα άλλωστε ως παράπονο τα τελευταία 15 χρόνια ότι η ΑΕΚ δεν μου ζήτησε συνεργασία σε κανένα επίπεδο. Ίσως να μην είχαν ωριμάσει οι συνθήκες, τι να πω… Ήξερα όμως την ομάδα και τι μπορεί να καταφέρει, παρότι όλοι μου έλεγαν ότι πηγαίνω σε μια κατάσταση που δεν ήταν ευνοϊκή. Μάλιστα, κάποιοι φίλοι με είπανε τρελό! Στην συζήτηση που έγινε καταλήξαμε με τον πρόεδρο ότι στόχος είναι η παραμονή και εκεί έπρεπε να συσπειρωθούμε και να κάνουμε την συνεργασία. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για όλους στην ΑΕΚ, καθώς είχαμε το δυσκολότερο πρόγραμμα απ’ όλους, μετρούσαμε τρεις νίκες και παίζαμε εκτός έδρας με τους διεκδικητές της παραμονής στην κατηγορία. Είχαμε κακή ψυχολογία και δεν υπήρχε ηρεμία σε κανένα επίπεδο. Είχαμε μια ομάδα με παίκτες που είχαν κακή νοοτροπία. Σε όλα αυτά και για την κακή νοοτροπία δεν ευθύνονταν αυτοί κυρίως, μπορώ να πω ότι είχαν το μικρότερο ποσοστό ευθύνης».

Για το παιχνίδι κλειδί για την παραμονή με τα Τρίκαλα, εξήγησε: «Στα Τρίκαλα μπορώ να πω ότι δώσαμε το σημαντικότερο παιχνίδι. Προερχόμασταν από μεγάλης έκτασης ήττα από τον Ηλυσιακό και αντίστοιχα τα Τρίκαλα είχαν κάνει μια μεγάλη νίκη επί του Περιστερίου. Σε τέσσερις ημέρες μέσα δεν μπορέσαμε να αλλάξουμε πολλά, αλλά το σημαντικό ήταν ότι κερδίσαμε».

Για τη νοοτροπία των παικτών, υπογράμμισε:
«Αν θέλουμε να βελτιωθούμε ως άνθρωποι, πρώτα πρέπει να βελτιώσουμε τη νοοτροπία μας. Χαίρομαι που μετά από τρεις μήνες συνεργασίας όλοι από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο βελτιώθηκαν και αυτό μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση. Οι παίκτες τους τρεις τελευταίους μήνες κάνανε μεγάλη προσπάθεια. Είχαμε και αγωνιστικά προβλήματα. Ποσοτικά προβλήματα, μας έλειπαν παίκτες, όλοι όμως από τον μικρότερο μέχρι τον Καλλινικίδη που ήταν ο μεγαλύτερος δήλωσαν παρόν. Είχαν πολύ μεγάλη πίεση από μένα. Κάποιες φορές ήμουν υπερβολικός, αλλά αυτή η πίεση έφερε το θετικό αποτέλεσμα. Ήμουν πολύ σκληρός μαζί τους, αλλά όχι άδικος. Λειτούργησα πάντα για το συμφέρον της ομάδας. Υπήρχαν παιχνίδια όπου παίξαμε με πέντε παίκτες για σαράντα λεπτά και αγώνες όπου έπαιξαν περισσότεροι παίκτες. Ορισμένοι μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι από τον χρόνο συμμετοχής τους, αλλά τους συμπεριφέρθηκα σαν τα μικρότερα αδέρφια μου. Είχαμε εξαιρετική σχέση. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την συνεργασία, αλλά και για την πίεση που άντεξαν, αφού κάθε εβδομάδα παίζαμε για την κατηγορία. Αυτό μας δικαιώνει για τις 6 νίκες που πετύχαμε στον δεύτερο γύρο. Παίξαμε με ομάδες υψηλού επιπέδου και ανταποκριθήκαμε…».

Η βοήθεια των παικτών και η δικαιοσύνη:
«Όλοι οι παίκτες βοήθησαν, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Ο αρχηγός (Δορκοφίκης) από την ημέρα που επέστρεψε βοήθησε πολύ, ο Μάκης (Νικολαϊδης) με την εμπειρία του έπαιξε σημαντικό ρόλο και έπαιξε και άμυνα όποτε χρειάστηκε, ο Καλλινικίδης ήταν ο πασπαρτού, έπαιζε όπου χρειάζονταν για να καλύψουμε αδυναμίες, ήταν πυροσβέστης. Ο Μακ έπαιξε για πρώτη φορά στην Ευρώπη είναι παιδί με προσόντα που θέλει όμως μια κατεύθυνση για να καταλάβει το ευρωπαϊκό παιχνίδι, ο Φράνσις βοήθησε και αυτός μέχρι την στιγμή που πήγε στην Αμερική γιατί γεννούσε η γυναίκα του και επέστρεψε καθυστερημένα λόγω επιπλοκών που υπήρξαν και ο Γκριν βοήθησε σημαντικά. Ουσιαστικά παίξαμε με 1 πλέι μέικερ 13 παιχνίδια και δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν βοήθησε. Ο Μελς ήρθε για ένα μήνα και έμεινε ως το τέλος, ενώ και ο Μαζέικα μας βοήθησε στην επίθεση και στην άμυνα. Ο Παπαντωνίου ήρθε μισή ώρα πριν το τζάμπολ στην ομάδα και χρειάστηκε και αυτός χρόνο για να καταλάβει τον ρόλο του. Μπορεί να ήμουν σκληρός, αλλά ήμουν δίκαιος…».

Η μοναξιά Καραμανλή και η βοήθεια των επωνύμων ΑΕΚτζηδων:
«Αυτό που πρέπει να καταλάβουν ορισμένοι είναι ότι δεν παίζουν μπάσκετ οι φανέλες και η ιστορία. Στην προσπάθεια αυτή πρέπει να συμμετάσχουν όλοι. Δεν μπορώ να πω ότι ο κ. Καραμανλής δεν έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια. Είναι έτοιμος να διαλύσει την επιχείρηση του. Έχει βάλει αρκετά χρήματα, αλλά είναι μόνος του. Εγώ δεν κάνω πολιτική, αλλά λέω τα πράγματα όπως τα αισθάνομαι… Ξέρω ανθρώπους που ήρθαν να συμμετάσχουν και να προσφέρουν, αλλά υπάρχουν και άλλοι που μπορούν να βοηθήσουν. Ο κ. Καραμανλής είναι μόνος του. Τα έχω με τους επώνυμους ΑΕΚτζηδες που δεν έχουν κάνει προσπάθεια για να βοηθήσουν. Πρέπει να έρθουν να βοηθήσουν την ομάδα».

Η λύση Κοζώνη: «Πρέπει να συσπειρωθεί ο κόσμος για να βοηθήσει την ΑΕΚ να βγει από το αδιέξοδο. Υπάρχει μια ομάδα επιχειρηματιών που θα έρθει στις 15-20 του μήνα (εννοεί τον Μπομπ Κοζώνη) για να βγάλει την ΑΕΚ από το αδιέξοδο. Μακάρι να στεφθεί από επιτυχία όλη η διαπραγμάτευση. Ο κ. Καραμανλής έχει κάνει ότι μπορεί για να έρθουν σε επαφή με τον κύριο μέτοχο».

Το ευχαριστώ στους συνεργάτες: «Ευχαριστώ τους συνεργάτες μου για την υπομονή τους στο οικονομικό. Η συνεργασία είχε γκρίνια, ήταν δύσκολη, αλλά βοήθησαν και γι’ αυτό θέλω να ευχαριστήσω τους κ.κ. Λινοξυλάκη, Ζιάγκο, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη του τιμ. Παράλληλα, αισθάνομαι τυχερός που συνεργάστηκα ξανά με τον Θανάση (Παπαχατζή). Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει καλά το μπάσκετ. Έχει δουλέψει σε μεγάλες ομάδες και μας βοήθησε. Χωρίς τον Θανάση δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Μπορεί ο προπονητής να παίρνει τις αποφάσεις, αλλά χωρίς τους συνεργάτες του δεν είναι τίποτε».

Το μήνυμα στους φιλάθλους: «Θέλω να πω κάτι και για τους φιλάθλους. Έχω μεγαλώσει με αυτό τον κόσμο, καθώς από 17 χρονών είμαι εδώ. Πρέπει και αυτοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν μπορεί να παίζει η ομάδα έξι αγώνες χωρίς κόσμο. Γιατί εκτός των άλλων δημιουργείται και οικονομικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει μεγάλη ομάδα, αν δεν υπάρχει κόσμος. Δεν μπορείς να κάνεις ομάδα αν δεν έχεις κόσμο να σε στηρίζει. Με όλο το σεβασμό στον φίλο μου Γιώργο Μπαρτζώκα, δεν μπορείς να παίζεις στην Ευρωλίγκα και να έχεις 500 φιλάθλους στην εξέδρα. Αν θέλουμε να αλλάξουμε επίπεδο η προσπάθεια μας πρέπει να είναι συλλογική».

Η συνάντηση με τον πρόεδρο Μπάμπη Καραμανλή: «Συναντηθήκαμε με τον πρόεδρο την Τρίτη και μιλήσαμε. Υπάρχει διάθεση. Και εγώ θέλω να μείνω και ο πρόεδρος. Το θέμα όμως είναι ότι προέχει η ομάδα. Δεν πρέπει να ξεκινήσει η μάδα τις υποχρεώσεις της με τις συνθήκες που τις ξεκίνησε πέρσι. Σ’ αυτό συμφώνησα με τον κ. Καραμανλή, δεν πρέπει να ξεκινήσει η σεζόν όπως πέρσι, αυτό είναι πολύ δύσκολο».

Η ευχή: «Μακάρι κάποια στιγμή να βρεθούν κάποιοι άνθρωποι όπως οι κ.κ. Γιαννακόπουλοι στον Παναθηναϊκό και οι κ.κ. Αγγελόπουλοι στον Ολυμπιακό για να αναλάβουν την ΑΕΚ και να δημιουργήσουν τέτοιες προϋποθέσεις που θα πρωταγωνιστήσει ξανά. Πρέπει η ΑΕΚ να παραδειγματίζεται από τις ομάδες που πάνε μπροστά».

Για την πολεμική που δέχθηκε ο Αργύρης Πεδουλάκης, τόνισε: «Αυτό που έγινε με τον Αργύρη (Πεδουλάκη) το έχω ξαναπεί ότι ήταν απαράδεκτο. Για μένα πιστεύω ότι βοήθησε το ότι ξέρω τι σημαίνει ΑΕΚ. Έχω φίλους και εχθρούς αλλά όταν ανέλαβα ήξερα ότι δεν είχα να κάνω μόνο με το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και με άλλα πράγματα που είναι γύρω από την ομάδα».

Τέλος, ο άμεσος συνεργάτης του Θανάσης Παπαχατζής, παίρνοντας το λόγο, δήλωσε: «Η συνεργασία με τον Μηνά ήταν πολύ καλή. Ο Μηνάς είναι φίλος πάνω απ’ όλα. Ευχαριστώ τον κ. Καραμανλή και της συνεργάτες του για την τιμή που μου έκαναν να συνεργαστούμε, αλλά θέλω να ευχαριστήσω και κάποια παιδιά που είχαν και αυτά μερίδιο στην παραμονή της ομάδας της ο Τουντζιαράκης, ο Γκιζογιάννης, ο Σταμάτης, ο Μαρίνος, ο Τζόλος, ο Αντωνάκης και ο Γέρεμιτς. Δώσανε τον καλύτερο εαυτό της, ώστε η ομάδα να πετύχει τον στόχο της. Αν δεν υπήρχε η υπερβολική προσπάθεια και η αυτοθυσία των παικτών δεν θα πετυχαίναμε τίποτε…

Γιάννης Πάλλας

4.5.10

ΕΛΕΓΧΟΣ 2009/10 (Β' ΜΕΡΟΣ)

Συνεχίζουμε τον 'ελεγχο' με τους παίκτες


4. ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
10αγ, 40'33", 9π, 3/6 1π, 3/7 2π, 0/2 3π, 2-1ρ, 2ασ, 5λθ

Ο Μαρίνος ήταν σχεδόν μόνιμα στην δωδεκάδα (22 φορές), πατώντας παρκέ λίγο κάτω από τις μισές (10), με συνολική παρουσία 40'33" - από τα οποία τα 29'52" στα πρώτα δυο ματς που δεν έπαιξαν οι ξένοι . Πρακτικά μόνο τότε χρησιμοποιήθηκε κάπως - χωρίς να δείξει κάτι το ιδιαίτερο (δε βόλευαν φυσικά και οι συνθήκες). Έκτοτε έπαιζε σποραδικά για κάποια δευτερόλεπτα, ή κάτι παραπάνω . Αγωνιστικά δεν φαίνεται να δείχνει πως είναι παίκτης για Α1 - ας μην ξεχνάμε πως δεν είναι πιτσιρικάς, αλλά ήδη 21 . Λογικά πάντως, αν δεν υπάρχουν σημαντικές αποχωρήσεις σε διοικητικό επίπεδο, θα παραμείνει .


5. TAUREAN GREEN
24αγ, 811'46", 366π, 112/134 1π, 43/103 2π, 56/150 3π, 52-16ρ, 84ασ, 35κλ, 92λθ

Ο Αμερικανός πρωταθλητής με το NCAA (2 φορές) ήταν σίγουρα όλη τη χρονιά ο κινητήριος μοχλός της ομάδας. Άλλωστε ήταν ουσιαστικά και ο μοναδικός play maker που είχαμε μετά την αποχώρηση του McGrath . Η απόδοσή του σε γενικές γραμμές ήταν θετική - μπορεί να είχε πολλά λάθη και γενικά δεν είναι υγιειές να έχει ένας pg περισσότερα λάθη από ασσιστ, όταν όμως παίζεις αναγκαστικά 35-38' κάθε ματς είναι λογικό να χάνεις δυνάμεις και να υποπέπτεις πιο εύκολα σε λάθη ... Και φυσικά χωρίς λύσεις κάτω από τη ρακέτα, δεν είναι εύκολο να δώσεις πολλές ασσιστ . Παικτικά είναι καλός, και υπό προϋποθέσεις (να υπάρχει σοβαρό μπάτζετ και σοβαρός αντικαταστάτης) θα ήταν δόκιμο να παραμείνει .


6. ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
26αγ, 824'40", 325π, 68/77 1π, 31/93 2π, 65/160 3π, 59-19, 35ασ, 39κλ, 1κψ, 38λθ

Ο Μάκης, αποτέλεσε όλη τη σεζόν μια αξιόπιστη επιθετική λύση πρακτικά μόνο από τα 6μ25, αφού στα δίποντα είχε τραγικά -για την καριέρα του- ποσοστά με μόλις 33%, ενώ μετά το ματς στα Τρίκαλα ουσιαστικά σταμάτησε να εκτελεί βολές... Είχε 54/60 μέχρι τότε και μετά 14/17 με τις 10/11 να είναι στα δυο ματς με Ολυμπιακό & ΠΑΟΚ.. Αμυντικά βοηθούσε με τα κλεψίματα προσφέροντας κάποιους αιφνιδιασμούς . Είναι ένας παίκτης που ξέρει την κατηγορία, ξέρει τα πλεονεκτήματά του και τα εκμεταλλεύεται, ξέρει τα μειονεκτήματά του και σπάνια θα επιδοθεί σε σωρεία χαμένων σουτ . Η λογική λέει ότι πρέπει να παραμείνει .

7. DONNIE McGRATH
8αγ, 257'47", 96π, 17/18 1π, 14/24 2π, 17/48 3π, 14-1ρ, 18ασ, 4κλ, 1κψ, 18λθ

Ο Ιρλανδοαμερικανός ήταν σίγουρα ο παίκτης που έλειψε στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος καθώς επί των ημερών του υπήρχε δυνατότητα εναλλαγής με τον Green στο '1'. Έδειξε πολύ καλά στοιχεία, ήταν ο μόνος περιφερειακός με αξιοπρεπέστατα ποσοστά σε δίποντα (58%), είχε εντυπωσιακή ευστοχία στις βολές (μία χαμένη, 94%) και δεν είχε περισσότερα λάθη από ασιστ (αλλά ίδια) σε αντίθεση με Green - Παπαντωνίου . Αν μπορούσαμε να τον ξαναφέρουμε - αντέχοντας το κασέ του- θα αποτελούσε αναμφίβολα μια καλή & ποιοτική λύση .



7. MARTYNAS MAZEIKA
14αγ, 197'54", 57π, 20/31 1π, 11/22 2π, 5/13 3π, 7-8ρ, 9ασ, 14κλ, 1κψ, 17λθ

Ο πρώτος Λιθουανός που φόρεσε τη φανέλα μας, δεν νομίζω πως μπορεί να χαρακτηρισθεί πετυχημένος . Ουσιαστικά έκανε αισθητή την παρουσία του μόνο στα ματς με Πανιώνιο & Πανελλήνιο στο Ελληνικό (όπου σκόραρε 23π, ενώ στα υπόλοιπα ματς είχε μόλις 2,8μο) . Μέτριο σουτ, μέτριος από τη γραμμή, ήταν πάντως θετικός στην άμυνα κάνοντας 14 κλεψίματα (1.0 μο) . Δεν έδειξε σίγουρα στοιχεία που να συνηγορούν για την παραμονή του .


8. LAMONT MACK
24αγ, 551'43", 207π, 52/70 1π, 46/114 2π, 21/64 3π, 81-23ρ, 14ασ, 15κλ, 3κψ, 28λθ
Στην πρώτη του επαγγελματική χρονιά έδειξε -κυρίως στη μετά Φλεβαράκη περίοδο, όταν και βρέθηκε ουσιαστικά ρόλος γι'αυτόν μέσα στο παρκέ- αρκετά θετικά δείγματα . Είναι δυνατό παιδί, αλτικό, με έφεση στο ρημπάουντ αλλά σαφέστατα στερείται εμπειρίας . Αυτό που διαπιστώνεται είναι πως πάρα πολλές φορές έκανε καλά πρώτα δεκάλεπτα, και μετά ξεμένοντας στον πάγκο επιστρέφοντας δεν μπορούσε να ξαναβρεί το ρυθμό του. Το κασέ του λογικά δεν είναι υψηλό, κι αν προσεχθεί/δουλευτεί σωστά τότε του χρόνου θα είναι ακόμα καλύτερος .


9. ΝΩΝΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
26αγ, 254'11", 55π, 15/21 1π, 8/29 2π, 8/21 3π, 9-7ρ, 27ασ, 7, 32λθ
Ήρθε κυριολεκτικά στο παρά πέντε (το πρωί του Σαββάτου πριν την πρεμιέρα με τα Τρίκαλα) και μας έδωσε τη δυνατότητα να έχουμε κάποιον να κατεβάζει τη μπάλα στα δυο πρώτα ματς που δεν έπαιξαν οι ξένοι και ήταν ο 3ος pg μετά και 2ος όταν έφυγε ο McGrath . Με τον Γκέκο δεν χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα (πριν είχε πέρα από τα δυο πρώτα, 5 ματς με πάνω από 10' στο παρκέ και πάντα πάνω από 5' πέρα από ένα που έπαιξε 3'43", ενώ μετά μόνο σε 3 ματς έπαιξε πάνω από 10' και σε άλλα 4 έμεινε μέσα κάτω από δίλεπτο . Πολύ καλή η εικόνα του στο αμυντικό κομμάτι, φανερή η έλλειψη εμπειριών στο επιθετικό, γούσταρε που φορούσε τη φανέλα μας και φαινόταν . Δεν ξέρω αν ήρθε ως ελεύθερη μεταγραφή ή ως δανεικός . Στην πρώτη περίπτωση σίγουρα θα πρέπει να μείνει ενώ στη 2η δεν εξαρτάται μόνο από μας και τη διάθεσή μας .


11. ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΟΡΚΟΦΙΚΗΣ
18αγ, 377'25", 146π, 27/46 1π, 37/76 2π, 15/48 3π, 39-20ρ, 16ασ, 4κλ, 4κψ, 31λθ

Ο αρχηγός έλειψε αναμφισβήτητα στο πρώτο γύρο όταν ήταν τραυματίας και ουσιαστικά είχαμε μείνει μόνο με Mack - Francis στους ψηλούς . Η επάνοδος του στους αγωνιστικούς χώρους μαζί με την παρουσία του Γκέκου βοήθησαν να αλλάξει η εικόνα μας στον 2ο γύρο . Αξιοσημείωτο πως πριν τον τραυματισμό είχε 3/21 3π και μετά 12/27.. Η παραγωγικότητά του ήταν περίπου στα περσινά επίπεδα με ανοδικές τάσεις στο δεύτερο κομμάτι του πρωταθλήματος . Έχει δεθεί με την ομάδα, αποτελεί μια αξιόπιστη μονάδα, σέβεται και κατανοεί την ιστορία της φανέλας και νομίζω πως θα πρέπει να παραμείνει .


12. ΤΑΣΟΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ
3αγ, 12'08", 1ασ, 1κλ,

Σίγουρα περίμενα να τον δω περισσότερο διάστημα στο παρκέ.. 10'13" έπαιξε στα δυο πρώτα ματς και 1'55" με την Καβάλα στον Άγιο Θωμά και τέλος, με απλά 7 ακόμα συμμετοχές στη δωδεκάδα . Είναι 18 χρονών (μου άρεσαν οι κινήσεις του στο ματς με τα Τρίκαλα), νομίζω έκανε συμβόλαιο και θα πρέπει να πάρει τις ευκαιρίες που του αναλογούν την επόμενη χρονιά ώστε να μην γίνει άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα των παικτών που πέρασαν από τα τμήματα υποδομής και χάθηκαν .


13. ΑΚΗΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΙΔΗΣ
26αγ, 706'38", 134π, 26/38 1π, 45/95 2π, 6/22 3π, 74-43ρ, 28ασ, 25κλ, 2κψ, 41λθ

Πήρε με το σπαθί του τη φανέλα του βασικού. Έπαιζε πάντα με πάθος & ψυχή, δίνοντας ότι είχε στο παρκέ . Πολύτιμη μονάδα στην -κακή φετινή- αμυντική λειτουργία, μαζεύοντας ρημπάουντ και κάνοντας αρκετά κλεψίματα . Επιθετικά έδωσε λύσεις σποραδικά, άλλωστε δε φημίζεται για το σκοράρισμά του . Αξιοσημείωτο πως χάσαμε και τις δυο φορές που σκόραρε διψήφιο αριθμό πόντων . Αναμφίβολα το πρόσημο είναι θετικό και η λογική συνηγορεί υπέρ της παραμονής του . Δεν τον έχουν πάρει ακόμα τα χρόνια (33) άλλωστε .


14. ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥΤΖΙΑΡΑΚΗΣ
21αγ, 169'44", 68π, 14/26 1π, 27/53 2π, 0/3 3π, 25-26ρ, 3ασ, 2κλ, 16λθ

Ο νεαρός σέντερ έδειξε σε γενικές γραμμές καλά στοιχεία κι έχασε τη δυνατότητα να πάρει περισσότερες ευκαιρίες μετά το γνωστό επεισόδιο με τον Γκέκο που τον άφησε σε δυο ματς εκτός αποστολής, ενώ σε άλλα τρια ήταν απλά δωδεκάδα και σε άλλα έξι με συμμετοχή κάτω από τρίλεπτο . Υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να παίξει περισσότερο . Από τον περσινό Andersen πάντως ήταν σίγουρα καλύτερος . Έλληνας σέντερ, 23 ετών που έχει δείξει καλά στοιχεία και λογικά θα πρέπει να παραμείνει, υπό την αίρεση βέβαια πως δεν έχει έρθει κι αυτός δανεικός από το Μαρούσι όπως είχε γραφτεί από μερίδα του τύπου το καλοκαίρι .


15. TORIN JAMAL FRANCIS
23αγ, 689'57", 288π, 65/99 1π, 104/190 2π, 5/18 3π, 117-64ρ, 23ασ, 17κλ, 13κψ, 59λθ

Ήταν στα χαρτιά το βαρύ πυροβολικό μας (μαζί με τον Green) αλλά δεν μπόρεσε να το δείξει στα περισσότερα παιχνίδια . Έπαιξε το ρόλο του φυσικά και η ασυνέπειά μας στον οικονομικό τομέα με αποτέλεσμα να δείχνει ιδιαίτερα -έως εξοργιστικά- μπλαζέ σε αρκετά ματς και στο ξεκίνημα, και στη μέση και στο τέλος του πρωταθλήματος . Τα καλύτερά του ματς τα έκανε με Καβάλα και Άρη μέσα έξω (21-16-24-27π & 10-7-7-11ρ αντίστοιχα) . Σαν μέσο όρο μάλλον ήταν χειρότερος από τον περσινό Bryant (ειδικά αν σταθμίσουμε και τη διαφορά στο ύψος των συμβολαίων τους καθώς ο Francis έπαιρνε περίπου τα διπλά), αλλά στις μέρες που έπαιξε όπως έπρεπε ήταν σαφέστατα καλύτερος . Αν ξεπεράσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα τότε θα μπορεί να δώσει περισσότερα, συνεπώς η παραμονή του για μένα εξαρτάται από το πορτοφόλι μας .


16. ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΟΛΟΣ
2αγ, 1'42", 0/1 3π.

Ο 19χρονος πάτησε για πρώτη φορά παρκέ στην Α1, έπαιξε σε δυο ματς, ήταν δωδεκάδα και σε άλλα έξι . Όσοι τον έχουν δει στο εφηβικό μιλάνε με καλά λόγια, και καλό θα ήταν να παραμείνει και να είναι ο 5ος/6ος guard μας για την επόμενη χρονιά .


17. RODRIGUE MELS
22αγ, 227'10", 69π, 20/30 1π, 14/34 2π, 7/22 3π, 25-17ρ, 8ασ, 12κλ, 2κψ, 13λθ

Ο Γάλλος έδειχνε εκτός κλίματος στο πρώτο διάστημα, καθώς επί Φλεβαράκη και δεν έπαιζε (ή έπαιζε και στο 3..) και δεν τον πολυεμπιστευόντουσαν. Αντίθετα με τον Γκέκο στον πάγκο, άλλαξε άρδην η εικόνα του κάνοντας τέσσερα παιχνίδια με διψήφια παραγωγή πόντων. Ήταν αναμφίβολα ο καλύτερος περιφερειακός αμυντικός μας πιέζοντας υποδειγματικά από αρκετά ψηλά (η απουσία του στα Ηλύσια δεν ήταν αμελητέα) . Νομίζω πως αξίζει να παραμείνει σαν μια καλή λύση στον πάγκο .


18. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΓΚΙΖΟΓΙΑΝΝΗΣ
9αγ, 59'16", 15π, 4/6 1π, 1/7 2π, 3/6 3π, 2-3ρ, 2ασ, 1κλ, 6λθ

Ήταν η τελευταία μας προσθήκη στο ρόστερ. Μπορεί να πρόσφερε περισσότερα από τον Jeremic τη θέση του οποίου πήρε στη δωδεκάδα, αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως ήταν ιδιαίτερα αρκετά αυτά που έδωσε μέσα στο παρκέ (είχε και 4 απλές συμμετοχές στην αποστολή). Μόνο στο ματς με τον Πανιώνιο, είχε αξιόλογη παρουσία . Δε νομίζω πως μπορούμε να δούμε κάτι δραματικά καλύτερο -άλλωστε ούτε παλιότερα είχε δείξει κάτι τέτοιο - και η λογική λέει πως δεν θα φοράει τα κιτρινόμαυρα και του χρόνου .


18. ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
1αγ, 0'39", 0/2 3π, 1λθ

Ο 20χρονος πλέον, ήταν για 2η φορά μέλος της πρώτης ομάδας, παίζοντας για πρώτη και μοναδική φορά στην Α1 στο ματς με τον Παναθηναϊκό για 38.8", ενώ σε άλλα τρία παιχνίδια ήταν στη δωδεκάδα . Αφού δεν μπόρεσε να πάρει χρόνο ούτε στην περσινή ούτε στη φετινή Α.Ε.Κ. και έχοντας πατήσει εδώ και ένα μήνα τα είκοσι δε νομίζω πως μπορούμε να περιμένουμε κάτι ιδιαίτερο στο μέλλον .


19. MILAN JEREMIC
4αγ, 16'47", 1π, 1/4 1π, 2-1ρ, 1κλ, 1κψ, 4λθ

Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δε θα μπορούσε να φανταστεί πως θα φορούσε την κιτρινόμαυρη φανέλα της Α.Ε.Κ. Με διαφορά η πιο αποτυχημένη μας επιλογή φέτος (ήταν και σε 10 ματς στη δωδεκάδα) έστω κι αν ήρθε εσπευσμένα λόγω του προβλήματος με τα δελτία στο ξεκίνημα . Και μόνο αν σκεφτούμαι πως με τα λεφτά που πήρε (;) θα μπορούσαμε να φέρουμε τον Schultze αντί του Γκιζόγιαννη αρκεί ... Δεν υπάρχει καν λόγος να συζητάμε για το μέλλον του στην ομάδα αφού είναι ουσιαστικά παρελθόν από τον Φλεβάρη .


20. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μπήκε στην αποστολή στο ματς με τα Τρίκαλα . Δεν υπάρχουν εικόνες για τις δυνατότητές του .

21. ΙΑΣΩΝ-ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΒΑΤΗΣ
Κι αυτός μια συμμετοχή σε 12άδα, στο ματς της Νέας Σμύρνης - ούτε γι'αυτόν υπάρχει δείγμα .

2.5.10

ΕΛΕΓΧΟΣ 2009/10 (Α' ΜΕΡΟΣ)

Τέλειωσε η χρονιά, πάλι μέσα στον Απρίλη, κι ήρθε η ώρα για τους καθιερωμένους απολογισμούς/ελέγχους της χρονιάς που πέρασε . Φέτος λόγω και των ειδικών συνθηκών, δεν θα κάνω μόνο για τους παίκτες, αλλά και για τους προπονητές, με τους οποίους ξεκινάω..


ΚΩΣΤΑΣ ΦΛΕΒΑΡΑΚΗΣ (ρεκόρ 3-7)
O Μακεδόνας τεχνικός με την κρητική καταγωγή, συνέχισε από πέρσι που τα είχε πάει σε γενικές γραμμές καλά και με βάση τις συνθήκες που επικρατούσαν πολύ καλά . Φέτος οι συνθήκες ήταν ακόμα χειρότερες, με όλο το θέμα των ξένων παικτών και των δελτίων που τίναξαν στον αέρα το τέλειωμα της προετοιμασίας (και το πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες χρονιές πως είχε ξεκινήσει κανονική προετοιμασία το καλοκαίρι), τη συμμετοχή μας στο Κύπελλο και με την απουσία τους στις πρώτες αγωνιστικές παραλίγο να παίζαμε σε άλλη κατηγορία τώρα...

Η ομάδα δεν είχε ούτε τη συνοχή, ούτε την σοβαρότητα/αγωνιστικότητα που έδειχνε πέρσι. Δεν είχε όμως και το ίδιο υλικό, αφού από τους περσινούς ουσιαστικά παρέμεινε μόνο ο Δορκοφίκης που ήταν και τραυματίας σε μεγάλο διάστημα επί Φλεβαράκη φέτος.. Δεν έχει αποσαφηνιστεί ποιος πήρε τις επιλογές σε ξένους το καλοκαίρι που απείχαν σε στυλ & κασέ από τις περσινές που είχαν ξεκάθαρη τη σφραγίδα του προπονητή (πχ DJ, Bryant σε σχέση με τον Francis ή τον Green), ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ομάδα σχεδιάστηκε και με τον Stefanov και με τον McGrath που αν είχε παίξει ο πρώτος και είχε παραμείνει ο 2ος η εικόνα μας θα ήταν εντελώς διαφορετική ...

Παράλληλα ενώ πέρσι ξεχωρίζαμε γιατί σχεδόν σε όλα τα ματς μπαίναμε διαβασμένοι και ήταν μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτά που χάσαμε με κάτω τα χέρια (ουσιαστικά σε Ρόδο, Καβάλα, Ελληνικό είχαμε παραδοθεί μόνο) φέτος αυτό δεν το είδαμε... (Δεν ξέρω αν οφείλεται εν μέρει και στην απουσία του Πρίφτη που ήταν στο team πέρσι μέχρι την 21η αγωνιστική όταν είχαμε ρεκόρ 10-11 και τελειώσαμε με 11-15). Σε Βενετόκλειο και Κυψέλη η ομάδα ήταν απαράδεκτη αγωνιστικά, ενώ και στα ματς χωρίς τους ξένους (ειδικά στη Νέα Σμύρνη) δεν ήταν φυσιολογικό να τρώμε σερί καλάθια και να μην κάνουμε ούτε 4 φάουλ ανά δεκάλεπτο.. Παράλληλα το παιχνίδι μας ήταν σημαντικά μονοδιάστατο, στηριζόμασταν υπερβολικά στο τρίποντο κι όταν μας τα έκλειναν ή δεν ήταν σε καλή μέρα οι περιφερειακοί υπήρχε πρόβλημα.

Πάντως για να είμαστε δίκαιοι, στα τελευταία ματς του Φλεβαράκη στον πάγκο, η ομάδα είχε σοβαρή εικόνα... Στη νίκη με τον Άρη, στον Άγιο Θωμά, και με τον Ολυμπιακό στο Ελληνικό παίξαμε καλά και είμασταν ανταγωνιστικοί απέναντι σε πιο πλήρη σύνολα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι εικόνα θα είχε η ομάδα στη συνέχεια αν είχε παραμείνει . Η συνολική εικόνα από τον 1,5 χρόνο στον πάγκο μας είναι θετική, αφήνοντας όμως το ερωτηματικό για το τι θα μπορούσε να είχε κάνει φέτος αν οι συνθήκες ήταν αλλοιώς .


ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΙΑΓΚΟΣ (ρεκόρ 0-1)
Ο Ζιάγκος που μετά από πολύχρονη επιτυχημένη πορεία στα παιδικοεφηβικά τμήματα, ήρθε στο προπονητικό team της πρώτης ομάδας φέτος, ήταν head coach στο παιχνίδι της Πυλαίας μετά την αποχώρηση Φλεβαράκη και πριν αναλάβει ο Πεδουλάκης . Δεν μπορεί να κριθεί φυσικά, αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι πως αν είχαμε πάει σε εκείνο το ματς με τον McGrath παρόντα ή χωρίς την αναστάτωση που προκάλεσε η διοίκηση με τα φύγε εσύ, έλα εσύ, μάλλον θα είχαμε πάρει το ροζ φύλλο αγώνα και η μετέπειτα πορεία θα ήταν ελαφρώς διαφορετική .. Η εικόνα που δείξαμε σε εκείνο το ματς ήταν αρκετά καλή, είμασταν διαβασμένοι, με διαφορετικά αγωνιστικά πλάνα από την μονολιθικότητα στο τρίποντο - δεν ξέρουμε όμως αν οφειλόταν στον Ζιάγκο ή στον Πεδουλάκη .


ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗΣ (ρεκόρ 0-2)
Το πέρασμα του Πεδουλάκη από την ομάδα ήταν σχεδόν καταστροφικό από την αρχή μέχρι το τέλος.. Στο άκουσμα του ονόματος ο κόσμος τσίνησε, κάποιοι παραφέρθηκαν, αυτός δεν ανέλαβε και εν μέρει αυτή η διαδικασία μας στοίχισε την ευκαιρία για διπλό στην Πυλαία... Η αγωνιστική μας εικόνα όμως στα δυο ματς που έκατσε στον πάγκο μας, ήταν από απαράδεκτη στο ντεμπούτο του κόντρα στον Παναθηναϊκό, μέχρι άθλια στο φινάλε του με τον Ηλυσιακό στα Ιλίσια... Καμιά συνοχή, κανένα πλάνο, δυο τεράστιες διαφορές στην πλάτη (-38 & -18).

Ούτε και οι επιλογές του σε παίκτες τον δικαίωσαν ιδιαίτερα, το αντίθετο μάλλον ... θυμήζω πως επί των ημερών του ηρθε ο Mazeika και ο Γκιζόγιαννης ... Ίσως ήταν διαφορετικό το πρόσημο σε αυτόν τον τομέα αν δεν είχε τραυματιστεί ο Valeika και είχε ερθει αυτός .


ΜΗΝΑΣ ΓΚΕΚΟΣ (ρεκόρ 6-7)
Ο Μηνάς, μαζί με τον βοηθό του Θανάση Παπαχατζή, ήρθαν σε μια εξαιρετικά δύσκολη καμπή του πρωταθλήματος, στο τέλειωμα του πρώτου γύρου κι ενώ είχαμε ένα ρεκόρ 3-10 και βρισκόμασταν κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού . Κατάφερε να αλλάξει την αγωνιστική μας εικόνα - ειδικά στο πρώτο μισό του δεύτερου γύρου, οδηγώντας μας στις νίκες σε Τρίκαλα, Καβάλα, Λάρισα που ουσιαστικά μας έδωσαν τη δυνατότητα να πάρουμε βαθιές βαθμολογικές ανάσες και να μην ξαναβρεθούμε στις τελευταίες δυο θέσεις που οδηγούσαν στην Α2 .

Δεν έγινε καμιά προσθήκη παικτών στο διάστημα που έμεινε στον πάγκο (προφανώς γιατί και ο ίδιος θα πρότεινε στη διοίκηση πως θα ήταν καλύτερα να ήταν κάπως καλύτερα πληρωμένοι οι υπάρχοντες παρά να ανοίξουν νέα μέτωπα) κι αυτό κάνει ακόμα πιο σημαντικό το επίτευγμά του, αφού τα κατάφερε με ανακατονομή ρόλων στα υπάρχοντα πρόσωπα ενός δεδομένα ελλειπούς ρόστερ . Παίξαμε καλύτερη άμυνα, πιέσαμε περισσότερο τους αντιπάλους και μόνο στο τέλος και με το κακό πρόγραμμα αλλά και με ελλείψεις παραδοθήκαμε σε ΣΕΦ, ΟΑΚΑ και Ελληνικό με ΠΑΟΚ .

Επί των ημερών του είδαμε πιο αναμορφωμένο τον Lamont Mack (που έκανε και 4 συνεχόμενα ματς με διψήφιο αριθμό πόντων ενώ επί Φλεβαράκη είχε μόλις ένα), ενώ έδειξε και την αξία του ο Rodrigue Mels που έδωσε πολύ ενέργεια στην ομάδα ξεχωρίζοντας σαν τη μύγα μεσ'στο γάλα (σε σχέση με τους άλλους περιφερειακούς) με την άμυνα που έπαιζε . Ευτύχησε να επιστρέψει και ο Δορκοφίκης από τον τραυματισμό κι έτσι είχαμε μια λύση παραπάνω κοντά στο καλάθι .

Αντικειμενικά, δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να θεωρεί πως ο Μηνάς δεν ήταν απόλυτα επιτυχημένος στο έργο του, κι αυτός και το team του, συνεπώς αν υπάρχει στοιχειώδης σοβαρότητα θα πρέπει να παραμείνει στην ομάδα και για την επόμενη χρονιά.