12.6.05

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ...


Από την ώρα που ο Ιωαννίδης έφυγε από τον Πειραιά το 1996 και ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που ήρθε σε μας, που δεν είχαμε καμιά απολύτως διάθεση να πάρουμε τη σκυτάλη ελέγχου του παρασκηνίου, αυτό έχει περιέλθει πλήρως στα χέρια των αδελφών Κατσάμπα. Και οι καλά μυημένοι υποστηρίζουν -και όχι άδικα- πως οι μέθοδοι που χρησιμοποίησαν οι Κοκκαλιάρηδες, οι περίεργοι και οι συν αυτώ στην ποδοσφαιρική παράγκα για να έχουμε τα 8 κόκκινα πρωταθλήματα σε 9 χρόνια, ωχριούν μπροστά σε αυτές της πράσινης μπασκετικής παράγκας... Γι'αυτόν ακριβώς το λόγο η ΑΕΚ μπορεί να κερδίζει τον ΠΑΟ μόνο όταν τον συντρίβει... Γιατί αν το ματς πάει στον πόντο, είναι δεδομένο πως το ροζ φύλλο θα πάει στους πράσινους μέσω της γκρι βοήθειας...

Έτσι στον 1ο τελικό του ΟΑΚΑ είδαμε το γνωστό έργο.. Όποτε πιέζαμε, εντελώς συμπτωματικά οι ατσίδες με τα γκρι καθάριζαν τη μπουγάδα ανακόπτοντας την αντεπίθεσή μας και επιτρέποντας στους γηπεδούχους να διατηρούν το προβάδισμα... Ο Sandro μόλις άρχισε να δημιουργεί φθορά κάτω από τη ρακέτα ; Ο Pero που έρχεται από τον πάγκο μπορεί να δώσει λύσεις ; Ο Lollis μπορεί να κάνει ζημιά ; Οι Ζαβλανός, Χριστοδούλου, Καρακατσούνης, απάλλαξαν τον Obradovic από κάθε άγχος.. Από τα μέσα του 2ου δεκαλέπτου οι Lollis, Nicevic, Antik είχαν φορτωθεί με 3 φάουλ... Μια με τα αντιαθλητικά εφευρέσεις από τις σέντρες... Μια με τα φάουλ σε διεκδίκηση ρημπάουντ για βολές... Μια με τα ... εξεζητημένα φάουλ που κέρδιζε ο μεγάλος θεατράνθρωπος Αλβέρτης.

Μείναμε μέσα στο ματς κυνηγώντας το διπλό, όσο αντέχαμε και με τον Φώτη Κατσικάρη να κάνει ρεσιτάλ από τον κιτρινόμαυρο πάγκο. Αν ο Τσιάρας ήταν περισσότερο εύστοχος στις βολές και ο Ζήσης βοηθούσε λίγο στο σκοράρισμα (πέρα από τις 8 ασιστ) τον Χατζή που πάλευε μόνος του μαζί με τον Nicevic αλλά και τον Πελεκάνο στο καλύτερό του ματς με τα χρώματα της ΑΕΚ, θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε το όνειρο ακόμα και παίζοντας πέντε εναντίον οκτώ..

Την Κυριακή, το ματς είναι ακόμα πιο δύσκολο.. Οι πράσινοι έρχονται με τον αέρα του 1-0, χωρίς άγχος αφού η σειρά θα κριθεί στην έδρα τους και με δεδομένη την αβάντα των γκρίζων λύκων. Η δεδομένη απουσία του Bailey έχει κάνει πιο φτωχό το οπλοστάσιό μας, όμως αν τελικά γεμίσει το ρημαδοκλειστό του Γαλατσίου (λέμε τώρα...) μπορεί να δοθεί η κατάλληλη ώθηση στους παίκτες μας για να ισοφαρίσουν τη σειρά. Το σίγουρο είναι πως χρειάζεται εξαιρετική προσοχή από όσους βρεθούν στις εξέδρες, γιατί μας έχουν στημένους στη γωνία περιμένοντας το παραμικρό για να μας τιμωρήσουν...

Υ.Γ. Βάλε μέσα το Νικολάκη ... Μάτια θα βγάλει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: